Зуны дэлгэр цагт нутагтаа бараалсангүй гурван жил шахам болсон миний хувьд энэ зуны аялал нэг л ер бусын байлаа. Ер нь би нутагтаа очих болгондоо л нэг ийм мэдрэмж эн тэргүүнд тээдэг дээ. Хүсэл дуудах салхи минь, Хүй цөглөсөн тал минь, Хөлд орсон шороо минь, Хагацахын аргагүй нутаг минь болохоор тэр юм болов уу даа. Аав ээжтэйгээ уулзаж нялхараад оройн наранд сууж ахуйдаа энэ жил Бүдүүн овоондоо мөргөхөөр явцгаая гэж уриаллаа. Бүгд л миний саналыг дуун дээр нь хүлээн авч, аав минь шатахуунаа бэлдэж, ээж минь Овоонд өргөх идээний дээжээ зэхлээ. Бидний Бүдүүн овоо хэмээн цээрлэн дуудах овоо бол далайн төвшинөөс дээш 1425 метр өндөр дөрөвдөгч галавын үед оргилж байгаад унтарсан, эртний сүлдэн их тахилгат Сүхбаатар аймгийн Эрдэнэцагаан сумын нутагт орших Зотол Хан Уул юм. Эрхт сод Богдоос янагш алтан ургийн ураг дор хүртэл Түмний тэрхүү мянганы эх болсон эзэд хаад, ноёд Түшмэл, ард бид бүгдээр энх амгалан жаргах болтугай Эрэл сурал үгүй амар тайван жаргатугай хэмээн “Онгон Зотол ханы сан”