Зорин ирэх амрагаа хүлээхэд
Морин төвөргөөн зүрхнээ хоногшиж
Шөнийн чимээгүй гадаа налайн
Унийн углуургаар саран гэрэлтэнэ.
Өнчин дэрэн дээр нойр хулжсан
Ухаангүй дурлалын урхинд байхад
Мөнгөн хазаарын бүдэг чимээ
Онгон зүрхийг цочоон баясгана.
1959 он
АМОРЭ
Аморэ, Амрэ, амрагхан Аморэ
Алс Сорентод бид уулзаагүй ээ, Аморэ!
Дуулим тал нутагтаа байж би, Аморэ,
Дурлалын чинь дууг сонссон юм, Аморэ!
Хараацайн даль шиг хөмсөг чинь, Аморэ!
Харагдах шиг болсон юм, над Аморэ!
Харын нүдний чинь талимаарал, Аморэ!
Хайлуулчих шиг болсон юм, намайг Аморэ!
Зугаатай уяхан хоолойнд чинь Аморэ,
Зуун настан ч залуужна бий, Аморэ!
Мөнх сарьдаг хүйтэн уулын чиг, Аморэ,
Мөст магнай нь хөлөрнө бий, Аморэ!
Аль чиг хүний сэтгэл бол, Аморэ,
Арслангийн бяртай хүчтэн юм, Аморэ!
Хайрын дууны өмнө болохоор л, Аморэ,
Хайлсан тугалга шиг уяхан юм, Аморэ!
Аморэ, Амрэ, амрагхан Аморэ
Алс Сорентод би байгаагүй ээ, Аморэ!
Дуулим тал нутгаасаа би чамд, Аморэ!
Дурлалын дуугаа дуулж байна, Аморэ!
Аморэ, Аморэ, амрагхан Аморэ!
1961 он
Comments